Prolog

Ostatni tydzień był dosyć dziwny.... nawet bardzo dziwny.

Dowiedziałam się najdziwniejszej rzeczy na świecie.

Zacznijmy od drobnych wyjaśnień.

Kiedy skończyłam 11 lat, dostałam list ze szkoły, Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie.

Miałam uczyć się tam przez kilka lat, to coś, jak zwykła szkoła, ale tam nie ma matmy, ani nic w tym stylu, żadnych przedmiotów, które nie przydadzą nam się w dorosłym życiu.

Jednak nie spodziewałam się, że dostanę taki list.

Mój tata jest charłakiem, mama też.

Lecz mimo, że bardzo chciałam, nie poszłam do tej szkoły.

Mój ojciec zachorował, a ja nie chciałam zostawić mojej mamy samej gdyby coś mu się stało, więc nie powiedziałam im o tym, że dostałam ten list.

Sama napisałam do dyrektor McGonagall i powiedziałam jej o tym, że nie mogę uczyć się w Hogwarcie.

Po krótkich przemyśleniach zgodziła się, nie mówiąc nic rodzicom.

Kuzynka mojej mamy, Hermiona Granger, była i nadal jest czarownicą, jest nawet aurorem.

Zawsze była najmądrzejsza ze wszystkich.

Jednak ja na nazwisko mam Potter.

Tak, Harry, mój pradziadek był wielkim człowiekiem w czasach swojej młodości i jest nim do tej pory, mimo, że jest starszy jest podziwiany przez wszystkich czarodziejów.

Ja jednak, nie jestem czystej krwi, ani półkrwi, według mojego najlepszego przyjaciela, który jest z rodu Malfoy, jestem zwykłą szlamą.

Wiem, że to dziwne, większość osób obraziłaby się za coś takiego, ale nie ja, ja taka nie jestem.

Lirpus Malfoy i jego siostra Cassidy Malfoy są moimi najlepszymi przyjaciółmi.

Mówią tak na mnie czasem dla żartu, a ja sama się z tego śmieję.

Widujemy się rzadko, w święta, ale zazwyczaj spędzamy razem całe wakacje.

Starszy brat moich przyjaciół mnie nienawidzi, chociaż Cassie mówi, że potajemnie się we mnie podkochuje....taaaa znam już tą historię, moja babcia Lily, była zakochana w jednym takim z Malfoyów, w końcu i tak zostali małżeństwem.

Lubię Diego mimo, ze zazwyczaj jest dla mnie wredny, ale ja też już zauważyłam, że robi to specjalnie żeby zwrócić moją uwagę.

Czasami żartuję sobie z niego i gapię się lub puszczam mu oko, zawsze słodko się rumieni i ucieka mi z pola widzenia.

Wracając do tematu, chodzę do normalnej mugolskiej szkoły, chociaż nie lubię się uczyć, kilkoma zaklęciami nie pogardziłam.

Któregoś lata, wybrałam się z Cassie i Lirem na pokątną, po różdżkę.

Dostałam różdżkę z cisu, z tego co słyszałam jest dosyć potężna, moja babcia Lily taką miała, jednak mam coś po niej w genach.

Voldemort, czarnoksiężnik.... za dużo by opowiadać, w każdym razie też miał taką.

Nie można mi jej używać, ale kiedy w przyszłości będę pełnoletnią czarownicą, to może mi się przydać.

W mojej mugolskiej szkole, mam wielu przyjaciół, mam też swoją paczkę: Casey, Megan, Cole, Phoebe, Logan, Jason i Max, moi przyjaciele.

Oraz moja najlepsza przyjaciółka Mackenzie.

Jesteśmy raczej jednym z popularnych gron w szkole.

Gdyby można było to ustalić na podstawie filmów to chłopcy byliby sportowcami, a my cheerliderkami, z ta różnicą, że my nie jesteśmy jak puste blondi poniżające każdego po kolei.

My jesteśmy lubiani ogółem i nikt nie jest gorszy, po prostu przyjaźnimy się od przedszkola i nie da się zaprzeczyć temu, że jesteśmy z dziewczynami najładniejszymi, a chłopaki najprzystojniejszymi osobami, w szkole.

Ja, jakby to ująć jestem liderem naszej paczki.

Jednak pewnego dnia, moje życie uległo całkowitej zmianie....a, zapomniałam się przedstawić, jestem Hayley Potter i mam 16 lat, jestem zakręcona, zazwyczaj miła, ciekawska, mam również fioła na punkcie istot nadprzyrodzonych.

Więc tak, to ja, a oto moja historia.